Door Jos Salemink
Beste Gaandernaren….
Tis een mooien zommerse aovond um is ff met de fietse een endjen rond te slakkeren… Zo schiet ik langs de aalschep via de Steverinkstroat op de Gaanderhei an… Kep de bande vol met wind dus niemand dut mie wat.. An de Peppelmansdiek mok toch nog ff de benen wat anspannen um tegen et viaduct op te kneaien.
Noa een kilometer, ant ende van de diek sloa’k links af, zo de prachtige Slangenburg in. Doar op de hoek zit transportbedrijf Bosman. Mientje Bosman steet net in de tuin onkruut te trekken… “Ff buurten dan moar…” Met een sierlijken zwaai sloak de fiets op et standaat, en wie-j raken an de klets… Ik vroag an Mientje hoe et vrogger allemoal is begonnen..
Rond 1929 begint Herman en Harry Bosman met et vertransporteren van goederen. Veur de “Nederlandse Spoorweagen” werden wagons vol met bv koalen gelost. Op kruujwagens, in de vrachtwagen, en dan wegbrengen… Veur de boeren ging dat met de eerpels net zo, ook die mossen ze dan per kruujwagen nog laaien, wat fisiek natuulk heel zwoar werk was. Gelukkig kwammen der later in de tiet kranen en kiepwagens. Toen gin ut een stuk gemakkelijker.
Veur de boerebond uut “Etten” werd ook nog zoad vertransporteerd noar de mulders… Ik kon der wel uut opmaken datter In die dagen dus hard gewerkt mos worden… phoa! Mientie verteld dat ze ondertussen nog fietsen deeie maken… joa… dat kon der nog wel bie’j !
In de oorlog deden die akelige Duutsers oaveral vrachtwagens vorderen veur eigen gebruuk! Herman hef toen zien vrachtwagen in onderdelen verstopt.. deur de hele buurt! Et verhaal geet dat der nog een schuulkelder is ergens int bos… Moar noa et overlijden van Herman wet niemand um meer te vinden.. Nog steeds tot op den dag van vandage ist een roadsel of woar de schuulplek verstopt is… Ik krieg van Mientje een kop koffie en een beschuutje met aardbeien… lekker hoor!!
Noa de oorlog gingen Johan geboren in 1932 en Wim Bosman geboren in 1939 verder met het bedrijf… In de joaren 60 goan ze ook Vee riejen… met name koeien en varkens. Ondertussen, deur de joaren hen, wut et matriaal moderner en breidt et wagen park zich verder uut. Holt werd ook vertransporteerd veur de koalenmijnbouw… ronde stammen wod’n met behulp van een soort hoak handmatig liek gelegt op de wagens… Chauffeur J W uut Gaanderen was doar een ster in en had de wagens altiet mooi strak gelaaien!
Ik von dat Mientje prachtig kon vertellen onder het genot van de koffie en aardbeien… moar et begunt al duuster te wod’n… Angezien ik veur donker thuus mot wėn bedank ik Mientje hartelijk veur de gastvrie’j-heid en treai weer op et faarat…
De derde generatie Bosman.. (zoon van Johan en zoon van Wim…) hebben tegenwoordig een prachtig modern transportbedrijf die alles kunnen ver transporteren wat moar vervoerd mot worden… As ie onderweg een keer zo’n mooien grünen wagen tegenkomt dan stek de duum moar omhoog.. die chauffeurs bunt wat mans!…
De zon zakt achter de buume en al fietsend kump de viaduct wederom inzicht, doar mok de benenwagen toch nog flinks anspan’n…
Zo ziej moar weer.. Alles dreait um spierkracht net as vrogger!
Tut de volgende!